Tussen stilte en woorden

Schrijven gebeurt niet alleen op papier. Vaak begint het veel eerder: in stilte, in een gedachte die blijft hangen, in een zin die zomaar door je hoofd dwaalt wanneer je net in slaap dreigt te vallen. Voor mij is schrijven een samenspel van momenten, groot en klein, die uiteindelijk samen een verhaal weven. 

Het ontstaan van een idee 

Soms komt er plots een beeld: een personage dat door een straat loopt, een geur die herinneringen oproept, of een woord dat voelt alsof het ergens bij hoort. Ik schrijf die flarden op in mijn notitieboek. Daar begint het. Later, wanneer ik eraan terugdenk, merk ik dat die losse stukjes vaak de kern vormen van een groter verhaal. 

Tussen stilte en woorden groeit het verhaal dat gehoord wil worden. ~ M.J.

Ritme en rituelen 

Ik schrijf het liefst met een kop cappuccino naast me en zachte muziek op de achtergrond. Niet omdat dat moet, maar omdat het me helpt een wereld te betreden die losstaat van de drukte van alledag. Soms gaat het vlot, alsof de woorden vanzelf hun weg vinden. Andere keren staar ik minutenlang naar een leeg scherm. En dat is oké. Want schrijven is ook wachten, geduld hebben, en vertrouwen dat de juiste woorden uiteindelijk komen. 

De magie van personages 

Er is altijd een moment waarop een personage 'zichzelf wordt'. Eerst zijn ze een idee, een schets. Maar na verloop van tijd beginnen ze te spreken, eigen keuzes te maken, soms zelfs dingen te doen die ik zelf niet had voorzien. Dat zijn de momenten waarop schrijven het meest wonderlijk voelt, alsof ik niet alleen aan het creëren ben, maar ook aan het luisteren. 

De kracht van schrappen 

Wat veel mensen niet zien, is hoeveel woorden verdwijnen. Zinnen die ik prachtig vind, maar die het verhaal niet dienen. Schrappen doet soms pijn, maar het maakt ruimte voor wat echt gezegd moet worden. Het is een beetje zoals snoeien in een tuin: je haalt iets weg, zodat er iets nieuws en sterkers kan groeien. 

Schrijven als reis 

Voor mij is schrijven geen rechte weg, maar een kronkelend pad. Er zijn dagen van twijfel, maar ook dagen van pure vreugde, waarop alles samenvalt. En telkens opnieuw besef ik: dit is mijn reis. Een zoektocht naar woorden die raken, en misschien ook naar een stukje van mezelf. Wat er uiteindelijk op papier komt, is niet alleen een verhaal. Het is een bundeling van stilte, geduld, gevoelens en herinneringen. Het is een klein deel van mijn wereld dat ik mag delen met jou. En dat blijft voor mij het mooiste aan schrijven: dat wat zo persoonlijk begint, op een dag misschien een plek vindt in het hart van een ander.