Blog

Sommige momenten lijken klein van buitenaf, maar voelen vanbinnen groots. Vrijdag vijf september om negentien uur was zo'n moment voor mij. Toen ik mijn handtekening zette onder het contract met Zors Books, voelde het alsof al die uren van schrijven, twijfelen en dromen samenkwamen in één gebaar.

Een verhaal schrijven voelt soms als het bouwen van een huis. Steentje voor steentje werk ik eraan, vaak in stilte en met veel geduld. Maar pas wanneer iemand binnenstapt, wordt dat huis echt bewoond. Zo is het ook met mijn verhalen: ze worden pas volledig wanneer ze een lezer vinden.

Soms zijn het niet de woorden die blijven hangen, maar de stilte ertussen. In die stilte ontstaat ruimte: voor gevoelens, herinneringen en gedachten die zich niet zomaar laten opschrijven. Voor mij is schrijven vaak het vertalen van wat in stilte werd geboren.

Een verhaal bestaat uit meer dan woorden alleen. Het is opgebouwd uit lagen: van de eerste ingeving tot de laatste punt. Voor mij voelt schrijven soms als het leggen van een mozaïek: elk stukje, hoe klein ook, draagt bij aan het geheel.

Schrijven gebeurt niet alleen op papier. Vaak begint het veel eerder: in stilte, in een gedachte die blijft hangen, in een zin die zomaar door je hoofd dwaalt wanneer je net in slaap dreigt te vallen. Voor mij is schrijven een samenspel van momenten, groot en klein, die uiteindelijk samen een verhaal weven.

Iedere droom begint klein, vaak als een fluistering in je gedachten. Voor mij was die droom altijd het schrijven van verhalen. Wat ooit begon als losse ideeën en fantasieën, groeide uit tot een diepe passie en een onmisbaar deel van wie ik ben. In deze blog neem ik je mee in mijn reis: van twijfels en moeilijke keuzes, tot de...